Blessures, gewrichtsproblemen, ouderdomsklachten of invalide honden – Hoe ga je er mee om?

Blessures, aandoeningen of ouderdomsproblemen kunnen iedere hond overkomen. Het is dan ook fijn dat je op de hoogte bent op de hoogte bent van hoe je er het beste mee om kunt gaan en wat er aan te doen is. In dit artikel leggen wij jou uit hoe je het beste om kunt gaan met honden die onder de bovenstaande situaties doen lijden. Wij raden u in elk geval aan naar een dierenarts te gaan om een diagnose te stellen en te kijken of een operatie wel of niet nodig is. De onderstaande producten zijn goede hulpmiddelen ongeacht of je wel of geen operatie besluit te doen.

Knieblessures & klachten

De knie is een complex gewricht Het bestaat uit structuren zoals de kniebanden, kruisbanden, kniepees, knieschijf, menisci en de gewrichtsoppervlakken van het dijbeen en scheenbeen. Knieproblemen komen regelmatig voor bij een aangeboren afwijking of het gevolg van een blessure. Constateert of vermoed u knieproblemen bij uw hond? Laat er zo spoedig mogelijk een dierenarts naar kijken om een diagnose te stellen en een behandel/revalidatieproces op te stellen. Blessures worden behandelt door rust, fysiotherapie, medicatie of een operatie. Wordt er niet tijdig behandelt, dan kan het gewricht reageren met artrosevorming, en zal het op den duur verstijven en pijn gaan doen. Hieronder een lijst met de meest voorkomende knieklachten bij honden:

Patella luxatie (te losse knieschijf)

Patella luxatie is meestal aangeboren en komt veel voor bij de Bulldog, Kleine Terriër, en Flatcoated Retriever. Zelden is Patella Luxatie het gevolg van een ongeluk/blessure. Wanneer de speling van de knieschijf te groot is geworden, zal het gewricht gaan beschadigen. Daarom is het essentieel om tijdig in te grijpen.

Symptomen van Patella luxatie: Wanneer de knieschijf uit de geul schiet gaat de hond mank lopen of hinkelen, af en toe zie je hem even huppelen of een pasje overslaan.

Behandeling: Patella luxatie is te opereren. Echter is een operatie niet altijd wenselijk door bijvoorbeeld ouderdom. Een alternatief middel wat de symptomen verlicht is de Kniebrace voor Honden. Deze houd de knieschijf op zijn plek en verlicht zodanig de symptomen.

Voorste kruisbandlaesie (voetbalknie)

Een voorste kruisbandlaesie is wat we bij mensen een voetbalknie noemen. Dit is meestal een scheuring van de voorste kruisband en komt vaak gepaard met een beschadiging van de binnenmeniscus. Meestal ontstaat dit wanneer de hond een verkeerde beweging maakt tijdens het spelen of rennen.

Symptomen van Voorste kruisbandlaesie: De eerste dagen nadat de blessure heeft plaatsgevonden zal je hond mank lopen en de voet naar buiten gedraaid hebben. Je zult het gelijk merken als je hond voorste kruisbandlaesie heeft; de symptomen bouwen niet langzaam op.

Behandeling: Strikte rust en onstekingsremmers zijn ook wenselijk, zeker als je nog geen diagnose hebt gekregen van de huisarts wil je niet dat de schade erger wordt. In veel gevallen is fysiotherapie, rust en een stevige brace die de last van het gewricht af haalt voldoende, echter in sommige gevallen kan het niet herstellen zonder operatie. Een dierenarts kan hierin de beste beslissing maken.

Elleboogklachten- en blessures

Eleboogdysplasie is de verzamelnaam voor de vier meest voorkomende elleboog aandoeningen bij honden. Dit zijn LPA, LPC, OCD en incongruentie. Elleboogdysplasie is voornamelijk erfelijk maar kan ook in de vorm van blessure komen. Bij elleboogklachten is het moeilijk zelf een diagnose te stellen, in veel gevallen kan een diagnose pas worden gesteld door het maken van röntgenfoto’s. Raadpleeg daarom altijd een dierenarts. Hieronder behandelen we deze vier meest voorkomende elleboogklachten:

LPA (Los processus Anconeus)

Het Processus Anconeus is een botpunt van de ellepijp dat zich bevindt aan de bovenkant van het ellebooggewricht. Normaliter groeit het Processus Anconeus tijdens de groeifase vast aan de ellepijp. Wanneer dit niet gebeurt spreekt men van LPA.

LPC (Los Processus Coronoideus)

Het Processus Coronoideus is een stukje bot van de ellepijp in het ellebooggewricht. Men spreekt van een los Processus Coronoideus wanneer dit stukje bot los zit. Heeft je hond een LPC, dan dient dit zo snel mogelijk verwijderd te worden om Artrose te voorkomen.

OCD (Osteochondrosis Dissecans)

Osteochondrosis Dissecans is een beschadiging van het kraakbeen. Zeker wanneer een stuk kraakbeen los komt te liggen kan dit erg pijnlijk worden voor de hond. Ook OCD dient zo snel mogelijk verwijderd te worden om de vorming van Artrose te vermijden.

Incongruentie

Bij incongruentie groeien de ellepijp en het spaakbeen niet even snel waardoor er de elleboogstructuur niet goed is afgestemd, dit kan resulteren in dat het gewricht niet goed kan scharnieren en dusdanig veel pijn veroorzaken. Vooral snelgroeiende pups van grote hondenrassen hebben hier last van, zoals de Berner Sennenhond.

Symptomen van elleboogdysplasie

Het is vrijwel onmogelijk zelf een diagnose te stellen van welke van vier bovenstaande aandoeningen uw hond last heeft. Dit wordt pas duidelijk bij het maken van een röntgenfoto door de dierenarts. Ziet u uw hond mank lopen aan zijn voorpoot, huppelen of moeite hebben met het opstaan, dan kan dit duiden op een vorm van elleboogdysplasie. Maak gelijk een afspraak bij de dierenarts om te kijken wat er aan de hand is.

Behandeling

Elleboogdysplasie dient vrijwel altijd behandelt te worden d.m.v. een operatie. Zelden komt het voor dat het zichzelf oplost. Direct na de operatie is strikte rust vereist, in de revalidatiefase dient een stevige brace gedragen te worden welke het ellebooggewricht kan ondersteunen en kan voorkomen dat je hond door zijn elleboog zakt. De brace kan naarmate het revalidatieproces vordert steeds losser gedragen worden zodat de elleboog geleidelijk aan kan wennen aan meer druk.

Heupaandoeningen

Heupdysplasie (ook wel HD genoemd) is vrijwel altijd het geval wanneer er heupklachten geconstateerd worden. Heupdysplasie is een ontwikkelingsstoornis waarbij het kapsel rondom het heupgewricht te slap en los is, de heupkom vormt zich dan te plat en de heupkom te ondiep; hierdoor kan de kop makkelijk uit de kom schieten. Omdat het kraakbeen in de heup hierdoor beschadigt, vormt zich nieuw bot op de kop en de komrand (ook wel artrose genoemd). Heupklachten zijn moeilijker te herkennen dan knieklachten. Waar knieklachten vrijwel altijd direct herkend worden aan bijv. mank lopen, moet je voor heupklachten echt de tijd en aandacht nemen om te constateren dat je hond er onder lijdt. Hieronder leggen we uit hoe je heupdysplasie kan constateren, en wat je er aan kunt doen.

Symptomen van heupdysplasie: Heupdysplasie ontstaat al op jonge leeftijd. Jonge honden met heupdysplasie zijn vaak minder actief dan leeftijdsgenoten; je zult zien dat ze meer gaan zitten of liggen. Ook bij activiteiten zoals in de kofferbank of op de bank springen zijn ze erg terughoudend. Voor het baasje is het vaak moeilijk te zien; omdat beide heupen meestal aangetast zijn zal je hond dus niet mank lopen. Sommige hondenbaasjes denken dat hun hond slechts een gebrek aan zelfverzekerdheid heeft, angstig is of gewoon een rustig karakter heeft; niks is minder waar, herken je de bovenstaande gedragspatronen bij je hond, dan duidt dit vrijwel altijd op heupklachten.

Behandeling: Operatief behandelen is op meerdere manieren mogelijk. De opties zijn een bekkenkanteling, een heupprothese of de verwijdering van de heupkop. Welke operatie geschikt is voor uw hond hangt onder andere af van de leeftijd, het gewicht, en of er artrose aanwezig is. Uw dierenarts kan het beste inschatten welke chirurgische ingreep het beste is. Direct na de operatie is strikte rust vereist, in de revalidatiefase dient een stevige heupbrace gedragen te worden welke het heupgewricht kan ondersteunen en kan voorkomen dat je hond door zijn heup zakt. De brace kan naarmate het revalidatieproces vordert steeds losser gedragen worden zodat de heup geleidelijk aan kan wennen aan meer druk.

Schouderaandoeningen

De schouder vormt de verbinding tussen de romp en voorpoten van de hond. De schouder is een kogelgewricht, dit houdt in dat het een grote mate aan beweeglijkheid heeft maar daardoor dus ook veel kansen op aandoeningen. Er zijn verschillende banden, spieren en pezen die het schoudergewricht ondersteunen. Het is moeilijk om als baasje onderscheid te maken of uw hond last heeft van een schouder of elleboogaandoening doordat de symptomen veelal overeenkomen. Een dierenarts kan een exacte diagnose geven.

OCD (Osteochondritis dissecans)

OCD aan het schoudergewricht houdt in dat de kraakbeenlaag zich niet goed ontwikkelt en hierdoor wordt aangetast. De aangetaste stukjes kraakbeen raken los van het bot en komen los te liggen. In sommige gevallen kan er een soort van ‘flap’ van kraakbeen ontstaan. OCD resulteert in de meeste gevallen uiteindelijk in artrose. Sommige hondenrassen hebben meer aanleg tot het ontwikkelen van OCD, ook kunnen omgevingsfactoren een rol spelen zoals een snelle groeispurt en overmatige consumptie van calcium.

Symptomen van OCD: Mank lopen is het meest voorkomende symptoom. Meestal als je hond OCD heeft, heeft hij het aan beide schouders. Het kan echter voorkomen dat hij maar aan één kant mank loopt. OCD is iets waarvan de symptomen langzaam aan opbouwen.

Behandeling: OCD kan chirurgisch aangepakt worden. De beschadigde delen van het kraakbeen, evenals de losse stukjes kraakbeen worden dan verwijderd. Des te sneller je de operatie uitvoert, des te beter. Dit voorkomt de opbouw van artrose. Direct na de operatie is strikte rust vereist, in de revalidatiefase dient een stevige brace gedragen te worden welke het schoudergewricht kan ondersteunen en kan voorkomen dat je hond door zijn schouder zakt. De brace kan naarmate het revalidatieproces vordert steeds losser gedragen worden zodat de schouder geleidelijk aan kan wennen aan meer druk.

Schouderluxatie

Schouderluxatie is een ander woord voor schouderontwrichting. Omdat de schouder een kogelgewricht is, en dus een grote mobiliteit heeft, wordt deze ondersteunt door veel spieren. Als er een spier die dit gewricht op zijn plek houdt scheurt of beschadigt raakt, kan er een ontwrichting (luxatie) plaats vinden.

Symptomen van schouderluxatie: De meeste ontwrichtingen gebeuren na een ongeluk/spierblessure. Een klap tegen de spier of verkeerde beweging kan de spier zodanig beschadigen dat hij het schoudergewricht niet meer in de kom kan houden. Een hond met schouderluxatie loopt vaak kreupel, leunt niet op de aangedane poot en houdt deze gebogen. In sommige gevallen heeft de hond ook zijn poot naar binnen of buiten gedraaid. De symptomen van schouderluxatie treden vaak acuut op. Vaak is ook de oorzaak makkelijk te herleiden (bijv. wanneer hij tijdens het rennen een val heeft gemaakt). Om een diagnose te stellen is er een lichamelijk onderzoek nodig en in veel gevallen ook een röntgenonderzoek.

Behandeling: De spieren van het schoudergewicht kunnen vaak op zich herstellen, echter het gewricht zelf heeft vaak behandeling nodig. In eerste instantie worden er technieken toegepast om van buitenaf het gewricht weer op de juiste plek te zetten zonder dat er een operatie nodig is. Het dier wordt hierbij onder narcose gebracht. Om de schouderkop weer in de kom te krijgen is het belangrijk dat de spieren ontspannen zijn.

Als het gewricht te zwak is of als het probleem ontstaan is door een aangeboren afwijking, dan is een chirurgische ingreep vereist. Hierbij wordt de pees van een bepaalde spier gebruikt om het gewricht meer te stabiliseren. Deze methode vereist geen implantatie van orthopedische producten zoals schroeven en platen. Direct na de operatie is strikte rust vereist, in de revalidatiefase dient een stevige brace gedragen te worden welke het schoudergewricht kan ondersteunen en kan voorkomen dat je hond door zijn schouder zakt. De brace kan naarmate het revalidatieproces vordert steeds losser gedragen worden zodat de schouder geleidelijk aan kan wennen aan meer druk.

De hondenrolstoel

Er zijn verschillende redenen om een rolstoel voor honden aan te schaffen. Je hond kan een verlamming hebben aan zijn voor- of achterpoten, aan zijn heupen of schouders, of aan zijn wervelkolom. Naast verlammingen kan het zijn dat je hond een gewichtsaandoening maar hij te oud is voor een operatie, de operatie een te hoge kans op falen heeft, of er gewoon niks aan de aandoening gedaan kan worden. In zulke gevallen komt een rolstoel goed te pas. Een hond met een rolstoel heeft weinig beperking ten opzichte van een gezonde hond. Wij leggen je graag uit welke soort rolstoelen er zijn en welke het meest geschikt is voor jouw situatie.

Rolstoel met twee wielen

Een Rolstoel met Twee Wielen is exclusief voor wanneer een hond een aandoening heeft aan zijn heupen of achterpoten, maar zijn voorpoten nog prima kan gebruiken. De rolstoel werkt goed op zowel de stoep als, gras, grind of zand. De rolstoel is op verschillende plekken afstelbaar naar de afmetingen van uw hond. Tevens zit er een ring op de rolstoel waar je je hondenriem aan kunt bevestigen. Als alternatief voor binnenshuis gebruik is er de Sleepzak/Dragbag. Hiermee kan je hond zich gemakkelijk door de woonkamer verplaatsen, zo hoeft je hond niet de hele dag een rolstoel gebruiken. De Sleepzak is niet geschikt om mee over straat te gaan, maar ideaal voor thuis. We raden dan ook aan zowel een rolstoel als een sleepzak aan te schaffen. Heeft uw hond juist een aandoening aan zijn voorpoten/schouders, of bijv. aan de linker- of rechterzijde van zijn lichaam? Lees dan de volgende alinea

Rolstoel met 4 wielen

Is uw hond juist invalide aan zijn voorpoten/schouders, of aan één zijde van zijn lichaam (bijv. wanneer hij zijdelings is aangereden) dan heeft u Rolstoel met Vier Wielen nodig. Deze biedt goede ondersteuning voor bovenstaande situaties, maar kan ook prima gebruikt worden wanneer je hond aan zijn achterpoten/heupen verlamd is. De voorste twee wielen zijn zwenkwieltjes zodat uw hond zich makkelijk kan draaien. Ook deze rolstoel is ruim afstelbaar naar de afmetingen van uw hond, is geschikt op op ieder terrein, en beschikt over een ring waar je je hondenriem aan kunt bevestigen.

Moeite met trappen oplopen of in de auto komen

In sommige gevallen zijn een hond zijn gewrichten zo zwak of stijf dat hij moeizaam de trap op komt of in de auto kan springen, of is hij nog aan het revalideren van een blessure of operatie en is het verstandig hem ondersteuning te bieden. In zo’n geval is een draaghulp dé ideale ondersteuning. Deze draaghulp doe je om je hond zijn voorpoten, achterpoten of om zijn middel, en hieraan til je hem dan op wanneer hij de auto in moet, de trap op moet, of gewoon een stuk gaat lopen. Is hij aan zijn voorpoten, of zowel de voor- als achterpoten erg zwak, neem dan de Draaghulp voor Voorpoten & Achterpoten, hiermee kun je je hond in zijn geheel optillen. Bij klachten aan alleen de achterpoten, voldoet de Draaghulp voor Heupen/Achterpoten, of de draaghulp voor om je hond zijn middel.

Slechtziendheid of blindheid

Veel honden krijgen in hun leven te maken met slechtziendheid of blindheid. Hier zijn verschillende oorzaken voor. Meer lezen over alle soorten oogkwalen waar een hond aan kan leiden? Check dan deze blogpost. In veel gevallen is een operatie geen optie. De hond is te oud, de operatie kan meer kwaad dan goed opleveren, of wellicht is er gewoon niks aan de aandoening te doen. In zulke gevallen ga je op zoek naar oplossingen voor problemen waar een blinde of slechtziende hond vaak te maken mee krijgt. Het meest voorkomende probleem is dat hij zich vaak ergens aan stoot. De Anti Stoot Ring is hier de oplossing voor. Hiermee voorkom je dat je hond of kat zijn zelfverzekerdheid verliest en niet meer rond durft te lopen uit angst dat hij zijn hoofd ergens tegen aan stoot. De Anti Stoot Ring is van buigend kunststof gemaakt. Als je hond of kat ergens tegen aan loopt, merkt hij het dus gelijk, maar zal het geen naar gevoel/klap geven. De Anti Stoot Ring is als het ware een hondentuigje met daarop de ring gemonteerd. Op het tuigje zit ook een ring waar je een hondenriem aan kunt bevestigen. Zo kun je makkelijk over straat met je dier.

Nog vragen? Neem gerust contact met ons op via ons contactformulier